اصواتی که در طول حیات انسان در فضا شناور هستند، می‌توانند مفید یا مضر باشند.به هر حال بشر به وجود این اصوات عادت می‌کند و حتی به آن‌ها نیاز دارد. از جمله اصوات موزون که در طول زندگی بشر به دلیل ریتم و وزن موجب آرامش می‌شود، موسیقی است.

به همین جهت سال‌هاست که محققین و پزشکان درصدد استفاده از این اصوات برای درمان هستند. طبعاً هر موسیقی برای هر جامعه و هر فردی مناسب نمی‌باشد و موسیقی‌ای مناسب است که می‌تواند هیجانات را کنترل کند.

موسیقی روحی است که می‌تواند توسط کهکشان شنیده شود.
لائوتسه اولین فیلسوف مشهور چینی

پژوهشی در سال ۱۹۹۴ میلادی در بخش مراقبت‌های ویژه(ICU)بزرگ‌سالان به عمل آمد چنین گزارش می‌کند که: موسیقی به سطوح آگاهی نفوذ می‌کند،زمانی که حرف زدن و ارتباط بی‌تأثیر است، موسیقی به بیمارانی که در خود فرو رفته‌اند و احساس تنهایی شدید می‌کنند، کمک می‌کند که در خلال ناراحتی به سطحی از آگاهی به واقعیت‌ها و برقراری ارتباط با افراد برسند.

سیستم اعصاب مرکزی(مغز) طوری ساخته شده است که به محرک‌های موزیکال پاسخ‌های مثبت و مناسب می‌دهد و موجبات استفاده از این روش درمانی را فراهم می‌سازد.

جهت تأثیر مثبت موسیقی باید سعی شود از موسیقی مناسب استفاده شود.موسیقی نباید تم یکنواخت داشته باشد تا فرد مجبور نباشد تا مداوم به یک نوا گوش دهد. باید به موسیقی فاصله‌های منظم داده شود تا شنیدن موسیقی برای افرادی که ناراحت هستند کسالت آور نباشد.